Genellikle küp şeklinde kesilir, pudra şekeri veya hindistan cevizi ile kaplanarak sunulur. Lokum, nişasta bazlı pişirme tekniği sayesinde jelimsi, yumuşak ve ağızda eriyen bir yapıya sahiptir. Lokumun kökeni 15. yüzyıla kadar uzanır. Ancak bugünkü formuna yakın hali, 18. yüzyılda Osmanlı döneminde Hacı Bekir tarafından geliştirilmiştir. Sert şekerlerden rahatsız olan Sultan I. Abdülhamit’in isteği üzerine yumuşak bir şekerleme arayışı başlamış ve Hacı Bekir’in formülüyle lokum doğmuştur. 19. yüzyılda bir İngiliz gezginin İstanbul’dan lokum götürmesiyle Avrupa’da “Turkish Delight” adıyla tanınmıştır.

Dünyada Lokum Üreten Ülkeler
Lokum, Türkiye dışında da çeşitli ülkelerde üretilmektedir:
- Yunanistan: “Loukoumi” adıyla bilinir.
- Kıbrıs: “Kıbrıs Lokumu” adıyla satılır.  
- Arap Ülkeleri: Libya, Tunus ve Suudi Arabistan’da “ḥalqūm” olarak bilinir.  
- İran: Safevi döneminden itibaren benzer şekerlemeler yapılmıştır.
Lokum, düşük ısıda uzun süre pişirilir. Bu sabırlı pişirme süreci, nişasta ve şekerin mükemmel kıvam almasını sağlar.
- Usta işi bir süreçtir; kıvamı tutturmak zordur ve bu da onu “el emeği” ile özdeşleştirir.